Natuur om van te smullen. Noordoost Twente is met zijn vele bronnen en beken, heidegebieden en houtwallen één van de fraaiste, rijkste en meest afwisselende landschappen van ons land. Ondanks menselijke beïnvloeding door de eeuwen heen en met name na de tweede Wereldoorlog, door de culturele techniek ten bate van het agrarisch bedrijf, is er toch nog veel bewaard gebleven.
In de oudheid was ‘eten wat de natuur te bieden heeft’ de enige manier om te overleven. Door een sluipend proces aan regelgeving van wat men wel en niet mocht ten aanzien van de natuur ontstond er een wat afstandelijker manier van natuurbeleving. Gelukkig is daar de laatste jaren weer wat verandering ingekomen, mede doordat onder anderen Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer gebieden zijn gaan vrijgeven. Steeds meer mensen genieten niet alleen van de fraaie natuur, maar ook het verzamelen van eetbare wilde planten neemt weer toe, waardoor de ‘kijknatuur’ steeds meer verandert in een ‘gebruiksnatuur’.
Dit verhaal is verder te lezen op in het artikel dat in het Jaarboek 2014 is gepubliceerd.
