Zonder alle schrijvers van de Canon van Ootmarsum te kort te willen doen, kan men rustig stellen dat Henk Eweg (1924-2021) hofleverancier is van het prachtige boekwerk dat de Heemkunde Ootmarsum over ruim een week presenteert. De inmiddels 87-jarige Eweg nam maar liefst 16 vensters voor zijn rekening.

Ruim 2 jaar is Eweg in touw om deze onderdelen van de Canon van Ootmarsum te schrijven. Nog steeds laat de autodidactische historicus een gepassioneerde liefde zien voor de historie van de Siepelstad.

Verleden

Zijn verleden heeft een erg belangrijke rol gespeeld in het leven van de Ootmarsummer Henk Eweg. In 1964 kwam hij naar het stadje, maar daarvoor is al de kiem gelegd voor zijn historisch, maar ook archeologisch besef.

“Als jongetje werd ik door mijn opa meegenomen door de binnenstad van Utrecht en door deze ervaringen is mijn belangstelling voor de geschiedenis gewekt. In 1967 kwam ik naar Ootmarsum en heb ik een tijdlang het Molenhuisje bewoond. Daar ontmoette ik al snel leden van de Heemkunde vereniging. Mijn interesse voor de Ootmarsumse geschiedenis werd alleen maar versterkt. Met name Piet van der Maas zorgde er voor dat ik steeds meer en meer de achtergronden wilde weten van dit kleine, maar o zo interessante stadje in Twente.

Ootmarsum

Niet alleen Ootmarsum wekte mijn belangstelling, echter ook de gehele regio, want je kunt de ene ontwikkeling niet los zien van de andere. Als je kijkt naar de historie kom je ook in aanraking met het landschap. Er is een hele duidelijke samenhang tussen het ontstaan van dorpen en steden en de natuurlijke omgeving. De Hooidijk, de Tubbergerdijk zijn wat dat betreft mooie voorbeelden, want deze liggen in het landschap op een hoger niveau en geven al aan dat zij de toegangswegen zijn tot wat ooit de eerste leefgemeenschap moet zijn geweest. Wat dat betreft is Oud-Ootmarsum voor mij, na grondige studie, één van de eerste locaties waar men een plek zocht om als kleine woonplaats te dienen. Maar ook het Kerkplein is een historische plek waar uit de jaren 800 tot 900 resten te zien zijn van een menselijke beschaving,” vertelt Henk Eweg.

“Niet voor niets zijn daar in 1969 boomgraven ontdekt. Dit zijn holle bomen met skeletten er in. Tevens zijn daar stenen en aardewerk gevonden met Keltische kruizen. Al deze informatie combineer je dan met de kennis uit gelezen boeken en geschriften uit de historie. Zo probeer ik ook steeds voor mezelf de samenhang te vinden en vallen puzzelstukjes in elkaar.”

Canon

Voor de Canon van Ootmarsum heeft Eweg letterlijk en figuurlijk alles uit de kast gehaald. Literatuur over de vensters werd bij elkaar gezocht, gelezen en herlezen. Regelmatig werd het internet geraadpleegd en zocht de 87-jarige Ootmarsummer naar nieuwe literatuur over dit onderwerp. Vervolgens ontspon zich bij hem een creatief proces en rolde de tekst er achter de computer ‘als vanzelfsprekend’ uit.

“Daarna werd het allemaal besproken in de redactie en leverden we onderling ook kritiek op elkaar. Met die opmerkingen ging je weer aan het werk om het venster te vervolmaken. Daarna ging het nog naar de IJsselacademie en ook deze mensen zorgden voor nieuwe inzichten, waarna je opnieuw het venster bijwerkte. Het was eigenlijk een continue proces. Erg boeiend om mee te maken en dit hele traject zorgde er voor dat je reflecteerde op je eigen werk, maar ook op die prachtige historie van dit stadje.”

Samenwerking

Henk Eweg toont zich heel tevreden over de drukproef en de samenwerking binnen de redactie.
“Deze Canon van Ootmarsum geeft een pracht beeld van de historie van het stadje in al zijn facetten. En al deze vensters geven ook duidelijk weer wat er allemaal is gebeurd. Maar vooral dat je niet altijd een groeiperiode meemaakt. Dat neemt niet weg dat er over alle periodes van de historie wel iets te vertellen is. Er is een samenhang bestaat tussen situaties en gebeurtenissen, waarin ook personen een erg belangrijke rol hebben gespeeld.”

Duidelijk is dat Henk Eweg in het proces van deze Canon van Ootmarsum ook een belangrijke rol heeft gespeeld, samen met al die andere schrijvers en redactie- en commissieleden van de vereniging Heemkunde Ootmarsum.

“Dit hele proces is zeker een reflectie geweest op mijn eigen kennis. Het heeft geleid tot het leren kennen van veel mensen, waarmee je je eigen ervaringen kunt uitwisselen. Deze Canon van Ootmarsum had ik voor geen goud willen missen” besluit de nog immer gedreven Henk Eweg.